نقد و بررسی «ساسات» در پیروزی برگزار شد.

اکی با اشاره به به‌کارگیری زبان ساده و روان «ساسات» و پرهیز از به‌کارگیری توصیفات اضافه در این اثر گفت: گاهی اوقات برخی از اتفاقات کتاب و قصه‌ها بر اساس میل نویسنده، پیش نمی‌رود و من به‌عنوان یک نویسنده نسبت به کاستی‌های اثر، آگاهی دارم و همواره در حال تجربه کردن و آزمودن هستم.

نویسنده «بابا باتری دار می‌شود» و «سمساری» با اشاره به اهمیت پرهیز از اطناب در طنز، یادآور شد: برخلاف تصور عده‌ای از مخاطبان، منشاء این قصه‌ها خاطرات من نیست، بلکه اتفاقات ذهنی است و رعایت سادگی در روایت، قصه‌ها را به خاطره شبیه کرده است.

این طنزنویس و روزنامه‌نگار افزود: هیچ شوخی لفظی در این کتاب پیدا نمی‌کنید، چراکه اصلاً به دنبال شوخی با الفاظ نبودم.

تحول جامعه از کتابخانه‌ها و کلاس‌های دانشگاهی آغاز می‌شود

در ادامه اسماعیل امینی، منتقد ادبی گفت: امروز شرایط زندگی با توجه به وضعیت آب‌وهوا، محیط‌زیست و مشکلات متعدد، چندان مساعد نیست، اما چراغ امیدمان روشن است چراکه با نسلی مواجهه هستیم که نسبت به دانایی حساسیت پیداکرده و کتاب می‌خواند و می‌نویسند درحالی‌که در دوران نوجوانی ما این مسائل خیلی رایج نبود و این فعالیت‌ها، کار اضافی محسوب می‌شد.

خالق «جلسه شعر» و «لبخند غیرمجاز» تأکید کرد: برگزاری نشست‌های کتاب‌خوانی و نقد و بررسی کتاب‌ها، اقدامی امیدوارکننده است و تحول در جامعه از سیاستمداران، آغاز نمی‌شود، بلکه از دل کتابخانه‌ها و کلاس‌های دانشگاهی ظهور می‌کند.

این منتقد ادبی ادامه داد: منظور ما از نقد ایرادگیری از اثر ادبی نیست، بلکه خوانش و تفسیر آن برای کشف نشانه‌ها و بررسی خلاقانه و یا تکراری بودن اثر است.

وی گفت: کاربرد طنز، ایجاد خنده نیست، بلکه ترسیم وضعیت مضحکی است که با بیانی شیرین ارائه می‌شود. طنز معمولاً یک وضعیت غیرمعقول را بیان می‌کند و گاهی ممکن است بسیار تلخ باشد.

نویسنده «عضو زورگیر» در بخش دیگری از این نشست با اشاره به تفاوت حکایت و داستان ادامه داد: در حکایت‌ها، با تیپ‌هایی از پیش شناخته‌شده روبرو هستیم که نتایج اعمال آنها برای مخاطب آشکار است اما در داستان با انسان واقعی مواجه می‌شویم که خصلت‌های قابل پیش‌بینی ندارد و به همین جهت هم نتیجه داستان، قابل پیش‌بینی نیست.

وی ادامه داد: داستان‌نویس در اثر خود به‌دنبال نتیجه‌ نیست و فقط به روایت تجربیات انسانی می‌پردازد و مخاطب نیز خود را در بخشی از این روایت‌ها سهیم می‌داند.

وی اضافه کرد: نویسنده اثر ساسات در این کتاب می‌خواهد وضعیت ناگوار انسان در مواجهه با واقعیت را ترسیم کند و در این مورد موفق بوده است.

امینی افزود: این کتاب در بخش‌هایی که روایت را  از طریق گفتگو، توصیف، گره‌افکنی و تعلیق پیش می‌برد، بسیار موفق است اما در بخش‌های دیگر نویسنده به‌مثابه گزارشگر رفتار کرده و با داستان درگیر نمی‌شود که این روش از تأثیرگذاری اثر می‌کاهد.

امینی خاطرنشان کرد: غالباً طنز را در مفاهیم سیاسی جست‌وجو می‌کنیم و از حضور آن در بطن زندگی غافل می‌شویم درحالی‌که معتقدم زندگی مهم‌تر از سیاست است و کار هنرمند این است که توجه مردم را به این موضوعات جلب کند.

این منتقد ادبی بابیان اینکه «طنزنویس با یادآوری اتفاقات، لحظات شیرین و تلخ را برای ما جاودانه می‌کند» یادآور شد: بازتاب‌پلیدی‌ها و دشواری‌های امور روزمره از ویژگیهی‌های این کتاب است.

تقدیر از رضا ساکی، نویسنده و اسماعیل امینی، منتقد ادبی بخش پایانی این نشست بود.